ΕΝΟΤΗΤΑ 22 (π 185-336)

Ομήρου Οδύσσεια π 185- 336 αναγνωρισμός from varalig

ΕΝΟΤΗΤΕΣ
1. "Η Αθηνά δίνει εντολές στον Οδυσσέα, αίρει τη μεταμόρφωσή του και ο Τηλέμαχος αιφνιδιάζεται" (185-206)
2. "Ο Οδυσσέας αποκαλύπτεται και αναγνωρίζεται από τον Τηλέμαχο" (207-260)
3. "Ο Οδυσσέας καταστρώνει σχέδιο δράσης" (261-336)


ΑΦΗΓΗΜΑΤΙΚΟΙ ΤΡΟΠΟΙ
Στο απόσπασμα κυριαρχεί ο διάλογος, ο οποίος :
α) χαρίζει ζωντάνια και αμεσότητα στην αφήγηση
β) κάνει την υπόθεση να εξελίσσεται πιο γρήγορα
γ) βοηθάει τον ακροατή-αναγώστη να καταλάβει καλύτερα το ήθος και τα συναισθήματα των πρωταγωνιστών.


ΤΟ ΤΥΠΙΚΟ ΤΗΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗΣ
1. Πολύχρονη απουσία του αναγνωριζόμενου (Ο Οδυσσέας απουσίαζε πολλά χρόνια από την Ιθάκη).
2. Ο αναγνωριζόμενος είναι καλυμμένος (Ο Οδυσσέας, αρχικά, είναι μεταμορφωμένος σε γέρο ζητιάνο).
3. Απομόνωση των δύο αναγνωριστικών υποκειμένων (Ο Εύμαιος αποχωρεί από το καλύβι κι έτσι πατέρας και γιος μένουν μόνοι).
4. Αποκάλυψη (Ο Οδυσσέας αποκτά την κανονική του μορφή και ομολογεί την ταυτότητά του).
5. Δυσπιστία του αναγνωριστή, δοκιμασία και διαβεβαιώσεις του αναγνωριζόμενου (Ο Τηλέμαχος απορεί με την αλλαγή της μορφής του "ξένου" και δεν πείθεται ότι είναι ο πατέρας του. Ο Οδυσσέας αποκαλύπτει ότι η μεταμόρφωση είναι έργο της Αθηνάς).
6. Αναγνώριση και έκφραση συναισθημάτων (Ο Τηλέμαχος αναγνωρίζει τον πατέρα του και οι δύο αγκαλιάζονται και ξεσπούν σε δάκρυα συγκίνησης).


ΕΠΙΚΗ ΕΙΡΩΝΕΙΑ
Με την επική ειρωνεία διατηρείται αμείωτο το ενδιαφέρον του ακροατή-αναγνώστη για την εξέλιξη της υπόθεσης.
Στο απόσπασμά μας, επική ειρωνεία έχουμε στους στίχους 200 ("ξένε")  και 216 ("δεν είσαι εσύ ο πατέρας μου"). Ο Τηλέμαχος αγνοεί στοιχεία που εμείς γνωρίζουμε.


ΠΡΟΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
α) 185-186 : η Αθηνά δίνει εντολή στον Οδυσσέα να αποκαλύψει στον γιο του την ταυτότητά του  : προικονομείται η αναγνώριση.
β) 187-188, 260, 307-308 : προοικονομείται η μνηστηροφονία και η συνεργασία πατέρα και γιου.
γ) 188-190 : η θεά Αθηνά θα είναι παρούσα στη μνηστηροφονία : προοικονομείται το επιτυχές αποτέλεσμα.


ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΤΗΣ ΘΕΑΣ ΑΘΗΝΑΣ
Επιφάνεια είναι όταν οι θεοί εμφανίζονται ως θεοί στους ανθρώπους για να τους συμβουλεύσουν, να τους προειδοποιήσουν ή να τους δώσουν εντολές.
Στους στίχους 185-190, η Αθηνά εμφανίζεται στον Οδυσσέα, τον καλεί έξω από την καλύβα και τον προτέπει να ομολογήσει στον Τηλέμαχο ότι είναι ο πατέρας του και να σχεδιάσουν μαζί τη μνηστηροφονία. 


ΑΝΘΡΩΠΟΜΟΡΦΙΣΜΟΣ
Οι θεοί συχνά συμπεριφέρονται σαν άνθρωποι. Στην ενότητά μας, η Αθηνά δηλώνει ότι αγαπά τις μάχες και ότι θα πάρει μέρος στη μνηστηροφονία (188-190, 326-327).


ΑΥΤΟΔΙΚΙΑ
Όταν τα θύματα ή οι συγγενείς των θυμάτων αναλαμβάνουν να τιμωρήσουν τον θύτη. Αυτή η μορφή απονομής δικαιοσύνης ίσχυε σε εποχές όπως η ομηρική, όπου δεν υπήρχε γραπτό δίκαιο, αλλά υπάρχει (δυστυχώς) και στην εποχή μας. Στην ενότητά μας, ο Οδυσσέας και ο Τηλέμαχος αναλαμβάνουν οι ίδιοι να τιμωρήσουν τους μνηστήρες για την απρεπή συμπεριφορά τους.


Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ
Η Αθηνά δεν είναι παρούσα καθ'όλη τη διάρκεια της αναγνώρισης του Οδυσσέα από τον Τηλέμαχο, αλλά ο ρόλος της είναι ιδιαίτερα σημαντικός :
α) δίνει εντολή στον Οδυσσέα να ομολογήσει στον γιο του την πραγματική του ταυτότητα και να σχεδιάσουν τη μνηστηροφονία (185-187).
β) βοηθά στην αναγνώριση, γιατί αίρει τη μεταμόρφωση του Οδυσσέα και με μαγικό τρόπο τον κάνει από ζητιάνο, ωραίο άνδρα (191-195)
γ) υπόσχεται στον Οδυσσέα βοήθεια κατά τη διάρκεια της μνηστηροφονίας (188-190).


ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΔΡΑΣΗΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΜΝΗΣΤΗΡΩΝ
α) Ο Τηλέμαχος θα πάει την αυγή στο παλάτι (298-299)
β)  Ο Οδυσσέας θα κατέβει αργότερα στην πόλη με τον Εύμαιο και θα μπει στο παλάτι με τη μορφή ζητιάνου (300-301).
γ) Ο Τηλέμαχος δεν πρέπει να αντιδράσει στις προσβολές και τις προκλήσεις των μνηστήρων.
δ) Ο Οδυσσέας θα ειδοποιήσει με νεύμα τον Τηλέμαχο την κατάλληλη στιγμή να μαζέψει τον οπλισμό από το παλάτι και να κρατήσει μόνο δύο σπαθιά, δύο δόρατα και δύο ασπίδες. (309-326)
ε) Η Αθηνά θα είναι παρούσα στο φονικό και θα βοηθήσει : αυτή την πληροφορία τη δίνει ο Οδυσσέας στον Τηλέμαχο για να τον εμψυχώσει (326-327).
στ) Το σχέδιο θα πρέπει να μείνει κρυφό, προκειμένου να δοκιμαστούν για την αφοσίωσή τους τα αγαπημένα πρόσωπα και οι δούλοι (328-336).


ΟΜΗΡΙΚΗ ΠΑΡΟΜΟΙΩΣΗ
242-245
Αναφορικό μέρος : 242-244 (το κλάμα των πουλιών που οι κυνηγοί τους αρπάζουν τα μικρά τους)
Δεικτικό μέρος : 245 (έντονο και πικρό κλάμα του Οδυσσέα και του Τηλέμαχου)
Κοινός όρος : το δυνατό κλάμα.


ΤΥΠΙΚΕΣ ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΥΠΙΚΑ ΕΠΙΘΕΤΑ
Λαεριάδη διογέννητε/πολύτροπε Οδυσσέα (185) : τυπική έκφραση
δοξασμένη πόλη (187) : τυπικό επίθετο
χρυσό ραβδί (191) : τυπικό επίθετο
πέταξαν σαν πουλιά τα λόγια του (200) : τυπική έκφραση
ένας θεός απ'όσους τον απέραντο ουρανό κρατούν (203, 224) : τυπική έκφραση
του αντιμίλησε έπειτα ο Οδυσσέας πολυμήχανος (225) : τυπική έκφραση
ωραία ρούχα (235) : τυπικό επίθετο
αποκρίθηκε βασανισμένος ο Οδυσσέας και θείος (207, 251) : τυπική έκφραση
περήφανους μνηστήρες (299) : τυπικό επίθετο
πολύβουλη η Αθηνά (310) : τυπικό επίθετο
μεγάλη αίθουσα (313) : τυπικό επίθετο
Παλλάδα Αθηνά (326) : τυπικό επίθετο
ο Δίας βαθυστόχαστος (327) : τυπικό επίθετο


ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΙ
1. Τηλέμαχος : Στην αρχή είναι εξαιρετικά δύσπιστος, κάτι που είναι απόλυτα δικαιολογημένο, αφού η ξαφνική μεταμόρφωση του ζητιάνου, του προκαλεί έκπληξη. Στη συνέχεια πείθεται και συγκινημένος πέφτει στην αγκαλιά του πατέρα του. Στη συνέχεια εκδηλώνει το ενδιαφέρον του, θέτοντας ερωτήσεις στον πατέρα του για τις περιπέτειές του. Δείχνει εμπιστοσύνη στον πατέρα του και υπακούει στις εντολές που δίνει ο Οδυσσέας σχετικά με το σχεδιασμό της μνηστηροφονίας.
2. Οδυσσέας : Είναι γενναίος, αποφασιστικός, έξυπνος και προνοητικός. Ταυτόχρονα, είναι και τρυφερός και προστατευτικός πατέρας. Εκδηλώνει την χαρά του για τον Τηλέμαχο και δεν ντρέπεται να κλάψει , δείχνοντας ότι για τους ήρωες το κλάμα δεν είναι ντροπιαστική πράξη, αλλά ειλικρινής εκδήλωση των συναισθημάτων τους. Με απόλυτη ψυχραιμία καταστρώνει ένα πανέξυπνο σχέδιο για τη μνηστηροφονία που φανερώνει την ευστροφία και τη διορατικότητα του ήρωα. Τέλος, είναι ιδιαίτερα αγαπητός στην Αθηνά, κάτι που αποδεικνύεται από το γεγονός ότι η Αθηνά παρουσιάζεται μπροστά του, τον συμβουλεύει και του υπόσχεται βοήθεια. 

Πηγή:http://skapanefs.blogspot.gr/2012/05/22-185-336.html

 

ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ ΡΑΨ. ρ,σ,τ,υ,φ

Οδύσσεια ραψωδίες ρ, σ, τ, υ, φ from Angeliki Chroni

ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ

 Λ Νέκυια - Το ταξίδι του Οδυσσέα στον Άδη ( ΕΛένη Μουτάφη) 

 

Οδύσσεια : ΕΝΟΤΗΤΑ 15 (ι 513-630)

Οδύσσεια : ΕΝΟΤΗΤΑ 15 (ι 513-630)

ΕΝΟΤΗΤΕΣ

1. "Η έξοδος του Οδυσσέα και των συντρόφων του από τη σπηλιά" (513-524)

2. "Οι προκλήσεις του Οδυσσέα και οι αντιδράσεις του Κύκλωπα" (527-553)

3. "Ο Οδυσσέας αποκαλύπτει το πραγματικό όνομά του" (558-580) 

4. "Η προσβολή του Οδυσσέα προς τον Ποσειδώνα και το αίτημα του Πολύφημου προς τον πατέρα του" (581-630)

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΠΟΧΗΣ

1. Το σχήμα ύβρις→νέμεσις→τίσις υπάρχει στην ενότητά μας. Ο Οδυσσέας συμπεριφέρεται αλαζονικά μετά την επιτυχία του σχεδίου του, καυχιέται για τις ικανότητές του (560-563) και φθάνει στο σημείο να υποτιμά ακόμα και τον Ποσειδώνα (582-584). Αυτή η υπεροπτική στάση του Οδυσσέα είναι η ΥΒΡΙΣ. Είναι φυσικό οι θεοί και ιδιαίτερα ο Ποσειδώνας να εξοργίστηκαν με τα λόγια του Οδυσσέα (ΝΕΜΕΣΙΣ). Έτσι η τιμωρία του ήρωα (η ΤΙΣΙΣ) θεωρείται αναπόφευκτη (576-597, 615-618). Το ίδιο σχήμα επισημαίνεται και στους στίχους 532-534, όπου ο Οδυσσέας λέει ότι η τύφλωση του Πολύφημου (ΤΙΣΙΣ) ήταν αποτέλεσμα της οργής των θεών (ΝΕΜΕΣΙΣ) εξαιτίας της προσβλητικής συμπεριφοράς του και της άρνησής του να φιλοξενήσει τους ξένους (ΥΒΡΙΣ)

2. Η Μοίρα είχε πολύ μεγάλη σημασία για τον ομηρικό άνθρωπο. Τόση ήταν η σημασία της, που ούτε οι θεοί δεν μπορούσαν να την αποτρέψουν (591-593). Ο Πολύφημος ζητάει από τον πατέρα του να εμποδίσει τον Οδυσσέα να γυρίσει στην πατρίδα του, αλλά γνωρίζει ότι αν η μοίρα του ήρωα είναι διαφορετική, ούτε ο θεός Ποσειδώνας μπορεί να κάνει κάτι. Γι’ αυτό τον λόγο ο Κύκλωπας ζητά από τον θεό αν δεν μπορέσει να αποτρέψει το νόστο του, τότε να βασανίσει τον Οδυσσέα και να τον καθυστερήσει.

3. Στην ενότητα φαίνεται ότι οι σχέσεις ανθρώπων και θεών στηρίζονται στην αρχή της προσφοράς και της ανταπόδοσης. Οι θνητοί προσφέρουν θυσίες στους θεούς  προκειμένου να κερδίσουν την εύνοια των αθανάτων. Έτσι στους στίχους 612-615 ο Οδυσσέας προσφέρει θυσία στον Δία για να τον ευχαριστήσει που σώθηκε από τον Κύκλωπα και για να του ζητήσει βοήθεια για το υπόλοιπο ταξίδι του. Όμως ο θεός είναι θυμωμένος κι έτσι δε δέχεται τη θυσία (στ. 615-618)

Η ΥΒΡΙΣ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΗΣ

Η ύβρις έχει πολύ σημαντική θέση στο ομηρικό έπος. Ο άνθρωπος διαπράττει ύβρη όταν αισθάνεται πολύ δυνατός, υπερβαίνει τα ανθρώπινα όρια και επομένως ασεβεί απέναντι στους θεούς. Οι θεοί με τη σειρά τους οργίζονται (νέμεσις) και τιμωρούν τους αλαζόνες θνητούς (τίσις).

Στη ραψωδία ι ο Οδυσσέας μετά το φοβερό σχέδιό του, που έσωσε τον ίδιο και τους συντρόφους του από τον Κύκλωπα, αισθάνεται πανίσχυρος και επιδίδεται σε καυχησιολογία, που προσβάλλει τόσο τον Πολύφημο, όσο και τον Ποσειδώνα. Ο Δίας αντιδρά άμεσα και επιτρέπει στον Ποσειδώνα να τιμωρήσει τον Οδυσσέα, κάτι που βοηθά την προώθηση του μύθου. Η ύβρη του Οδυσσέα προαναγγέλλει τα βάσανα που θα περάσει στο εξής ο ήρωας.

ΠΑΡΕΚΒΑΣΗ

Στα λόγια του Πολύφημου στους στίχους 565-570 υπάρχει μια παρέκβαση, καθώς ο Κύκλωπας αναφέρεται στην προφητεία κάποιου μάντη, ο οποίος είχε προβλέψει την τύφλωση του Πολύφημου από κάποιον Οδυσσέα.

ΠΡΟΟΙΚΟΝΟΜΙΕΣ

α. 582-584 : η ύβρις του Οδυσσέα προοικονομεί τις μετέπειτα συμφορές του.

β. 587-597 : προοικονομούνται τα βάσανα του Οδυσσέα. (η δέηση του Πολύφημου στον πατέρα του, ο οποίος την εισακούει)

γ. 615-618 : επίσης προαναγγέλλονται τα βάσανα του ήρωα. (ο Δίας δείχνει τον θυμό του για τον Οδυσσέα και δεν δέχεται την θυσία του)

ΤΥΠΙΚΕΣ ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΥΠΙΚΑ ΕΠΙΘΕΤΑ

λιγνόποδα βοσκήματα (516) : τυπικό επίθετο

καλόμαλλα βοσκήματα (523) : τυπικό επίθετο

αλμυρή θάλασσα (524) : τυπικό επίθετο

δειλό αρχηγό (529) : τυπικό επίθετο

θολωτή σπηλιά (530) : τυπικό επίθετο

ανόσια έργα (532) : τυπικό επίθετο

θνητούς ανθρώπους (560) : τυπικό επίθετο

σπουδαίος και μεγάλος μάντης (566) : τυπικό επίθετο

άντρα μέγα και όμορφο (571) : τυπικό επίθετο

ξακουσμένο Κοσμοσείστη (576) : τυπικό επίθετο

τελειώνοντας αυτός τον λόγο του, εγώ αμέσως του αποκρίθηκα (581) : τυπική έκφραση

Έτσι μου μίλησαν/έτσι του μίλησα (558-585) : τυπική έκφραση

ο Οδυσσέας ο πορθητής, γιος του Λαέρτη (562-563) : τυπική έκφραση

μακάριους θεούς (579) : τυπικό επίθετο

μέγα Ποσειδώνα (586) : τυπικό επίθετο

Ποσειδών, με την κατάμαυρή σου κόμη (587) : τυπική έκφραση

ο πορθητής της Τροίας Οδυσσεύς, γιος του Λαέρτη (589) : τυπική έκφραση

ο θεός με την κατάμαυρή του χαίτη (596-597) : τυπική έκφραση

στον Κρονίδη Δία…κύριο των πάντων (614-615) : τυπική έκφραση

μαύρα νέφη (614) : τυπικό επίθετο

ιερή προσφορά (616) : τυπικό επίθετο

καλοκούβερτα καράβια (617) : τυπικό επίθετο

τιμημένοι σύντροφοι (618) : τυπικό επίθετο

κρέας άφθονο…γλυκό κρασί (620) : τυπική έκφραση

την άλλη μέρα που ξημέρωσε, ροδίζοντας τον ουρανό η Αυγή (623) : τυπική έκφραση

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΙ ΠΡΟΣΩΠΩΝ

Οδυσσέας : στο συγκεκριμένο απόσπασμα συμπεριφέρεται με τρόπο που δεν αρμόζει στο ήθος του. Είναι γεμάτος θυμό και εκδικητική μανία για τον Πολύφημο, που του στέρησε 6 συντρόφους. Περηφανεύεται για τις ικανότητές του και χλευάζει τον αντίπαλό του (529-534). Ο Οδυσσέας δεν σταματά να προκαλεί τον Κύκλωπα, ούτε όταν τίθεται σε κίνδυνο η ζωή η δική του και των συντρόφων του και παρά το γεγονός ότι εκείνοι προσπαθούν να τον αποτρέψουν. Συμπεριφέρεται αλαζονικά αποκαλύπτοντας την πραγματική του ταυτότητα και υβριστικά προς τον Ποσειδώνα (582-584). Στη συνέχεια συμπεριφέρεται με δικαιοσύνη και αγάπη προς τους συντρόφους του, καθώς μοιράζεται μαζί του τα ζώα που έκλεψε από την χώρα των Κυκλώπων (610-611). Στο τέλος της ενότητας, εκφράζει την ευσέβειά του και την ευγνωμοσύνη του προς τον Δία, προσφέροντάς του θυσία (612-615), την οποία όμως ο θεός δεν δέχεται με αποτέλεσμα ο ήρωας να αρχίσει να ανησυχεί για το μέλλον του (615-618)

Πολύφημος : οργίζεται στο άκουσμα των προκλητικών λόγων του Οδυσσέα. Είναι πρωτόγονος και απολίτιστος αι δρα με βάση το ένστικτο και όχι τη λογική του. Όταν ο Οδυσσέας του αποκαλύπτει την πραγματική του ταυτότητα, ο εγωισμός του Κύκλωπα πληγώνεται και νιώθει ότι ηττήθηκε από έναν κατώτερό του.

Σύντροφοι : παρουσιάζονται συνετοί, αντίθετα με τον αρχηγό τους. Ξεπερνούν τον Οδυσσέα σε φρόνηση, προσπαθώντας μάταια να τον συγκρατήσουν. Δεν τα καταφέρνουν, αλλά υποτάσσονται στη θέληση του Οδυσσέα, αν και γνωρίζουν ότι δεν πράττει ορθά. Δείχνουν σεβασμό και εκτίμηση για τον αρχηγό τους.

Πηγή: http://skapanefs.blogspot.gr/2015/03/15-513-630.html

Εικονογραφήσεις της Ιλιάδας και της Οδύσσειας

Το 1956, εκδοτικός οίκος της Νέας Υόρκης ανέθεσε στους Alice και Martin Provensen να εικονογραφήσουν για τους μικρούς αναγνώστες τους, την Ιλιάδα και την Οδύσσεια. Έτσι δημιουργήθηκε το βιβλίο "The Iliad and the Odyssey: A Giant Golden Book", μια εντυπωσιακή ογκώδης έκδοση της την Ιλιάδας και την Οδύσσειας. Απολαύστε μερικές από τις διαχρονικές υπέροχες εικονογραφήσεις των Provensens:

Περισσότερα

9Η ΕΝΟΤΗΤΑ ε 311-420

http://ebooks.edu.gr/modules/ebook/show.php/DSGYM-A115/461/3024,12210/
  

ομηρου οδυσσεια ε 311 420 from varalig

ΕΝΟΤΗΤΕΣ
1. "Πρώτη φάση της σύγκρουσης Οδυσσέα-Ποσειδώνα" (311-345)
2. "Δεύτερη φάση της σύγκρουσης Οδυσσέα-Ποσειδώνα" (346-366)
3. "Παρέμβαση της Ινώς/Λευκοθέης" (367-401)
4. "Τρίτη φάση της σύγκρουσης Οδυσσέα-Ποσειδώνα" (402-412)
5. "Ο Ποσειδώνας αποχωρεί ικανοποιημένος" (413-420)


Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΛΕΥΚΟΘΕΗΣ
Η Λευκοθέη ξεπετιέται σαν πουλί από το κύμα και ως "από μηχανής θεός" έρχεται να βγάλει τον Οδυσσέα από το αδιέξοδο. Συμβάλλει στα εξής :
α) τον ενθαρρύνει, αποκαλύπτοντάς του τα αίτια της συμφοράς του (373-374)
β) του λέει πως είναι γραπτό να σωθεί (375)
γ) τον βοηθάει να σωθεί και να φτάσει στην χώρα των Φαιάκων (376-380)
δ) του δίνει ένα μαγικό κεφαλομάντιλο (381-386)
ε) μας ξεκουράζει από την ένταση της τρικυμίας
στ) μετριάζει την αγωνία μας και μας ανακουφίζει, δίνοντάς μας μια νότα ελπίδας για το μέλλον του Οδυσσέα.

O ΑΝΘΡΩΠΟΚΕΝΤΡΙΚΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ
Ο Οδυσσέας στην ενότητά μας παλεύει με κινδύνους εσωτερικούς (διλήμματα) και εξωτερικούς (Ποσειδώνας, φυσικά φαινόμενα). Το ηθικό του κάμπτεται προσωρινά, αλλά βρίσκει τη δύναμη να παλέψει και να βγει τελικά νικητής. Η νικηφόρα έκβαση του αγώνα του επαληθεύει για άλλη μια φορά τον ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα του έπους.




ΑΝΘΡΩΠΟΜΟΡΦΙΣΜΟΣ 
1) Ο Ποσειδώνας θυμώνει με τους υπόλοιπους θεούς (311-313)
2) Ο Ποσειδώνας διακατέχεται από εκδικητική μανία (320-326, 346-366, 402-412)
3) Ο Ποσειδώνας χαίρεται με τα βάσανα του Οδυσσέα (415-418)
4) Η Λευκοθέη λυπάται τον Οδυσσέα και τον ενθαρρύνει (373-386)




ΠΡΟΟΙΚΟΝΟΜΙΕΣ
Προοικονομείται στην ενότητά μας η επίσκεψη του Οδυσσέα στο νησί των Φαιάκων καθώς και τα δεινά του νόστου (318-319, 330-332, 375, 416)




ΕΠΙΚΗ ΕΙΡΩΝΕΙΑ
α) Ο Οδυσσέας νομίζει ότι ο Δίας και όχι ο Ποσειδώνας του έφερε τη συμφορά (333-335)
β) Ο Οδυσσέας νομίζει ότι θα πεθάνει κατά τη διάρκεια της τρικυμίας, ενώ εμείς ξέρουμε ότι θα σωθεί (344-345)
γ) Ο Οδυσσέας νομίζει ότι η Λευκοθέη σκέφτεται το κακό του, ενώ εμείς γνωρίζουμε ότι έχει καλές προθέσεις (393-394)




ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΗ ΑΦΗΓΗΣΗ (FLASH-BACK)
α) 330-332 : Ο Οδυσσέας θυμάται τα λόγια της Καλυψώς
β) 336-345 : Ο Οδυσσέας φέρνει στον νου του τον Τρωικό Πόλεμο.


ΤΟ ΜΟΤΙΒΟ ΤΟΥ ΠΑΡΑΜΥΘΙΟΥ
Η αναπάντεχη εμφάνιση της Λευκοθέης ως "από μηχανής θεού" και η αναφορά στο μαγικό μαγνάδι είναι στοιχεία που συναντάμε συχνά στα παραμύθια και τους λαϊκούς μύθους.




ΟΜΗΡΙΚΕΣ ΠΑΡΟΜΟΙΩΣΕΙΣ
Είναι παρομοιώσεις που έχουν μεγάλη έκταση (ιδιαίτερα το αναφορικό μέρος). Μια παρομοίωση έχει τα εξής μέρη :
α) το αναφορικό μέρος : είναι στην αρχή της παρομοίωσης και συνήθως ξεκινά με το "πώς" ή το "όπως".
β) το δεικτικό μέρος : ακολουθεί το αναφορικό και συνήθως ξεκινά με το "έτσι"
γ) τους όρους που παρομοιάζονται
δ) το κοινό στοιχείο των δύο όρων
Οι ομηρικές παρομοιώσεις :
1) πλαταίνουν την επική αφήγηση
2) προβάλλοντας το γνωστό και συνηθισμένο μας βοηθούν να γνωρίσουμε το νέο και άγνωστο
3) έχουν μεγάλη ποικιλία
4) δημιουργούν με το εκτενές αναφορικό τους μέρος μια αυτόνομη λυρική εικόνα

Στην ενότητά μας :
1η παρομοίωση : 362-364
Αναφορικό μέρος : πως ο χειμερινός...
Δεικτικό μέρος : έτσι και τη σχεδία...
Όροι : αγκάθια-σχεδία
Κοινό στοιχείο : το στροβίλισμα του ανέμου

2η παρομοίωση
Αναφορικό μέρος : το σκούρο πουλί
Δεικτικό μέρος : η Λευκοθέη που βγαίνει από το κύμα
Όροι : πουλί-Λευκοθέη
Κοινό στοιχείο : το πέταγμα

3η παρομοίωση

Αναφορικό μέρος : πώς ο άνεμος...

Δεικτικό μέρος : έτσι σκορπίστηκαν...

Όροι : άχυρα θυμωνιάς-μαδέρια σχεδίας
Κοινό στοιχείο : το σκόρπισμα από τον σφοδρό άνεμο


ΕΙΚΟΣ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΟΝ
1) Πρέπει να ταλαιπωρηθεί ο Οδυσσέας, σύμφωνα με την απόφαση του Δία (αναγκαίον)....Εμφανίζεται ο Ποσειδώνας (εικός)
2) Πρέπει να σωθεί ο Οδυσσέας (αναγκαίον).... Εμφανίζεται η Ινώ που θα βοηθήσει τον Οδυσσέα να σωθεί




ΤΥΠΙΚΕΣ ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΥΠΙΚΑ ΕΠΙΘΕΤΑ
μέγας Ποσειδών (312) : τυπικό επίθετο
ευρύχωρη Τροία (338) : τυπικό επίθετο
θεία Καλυψώ (354) : τυπικό επίθετο
καλλίσφυρη Ινώ (367) : τυπικό επίθετο
θεϊκή τιμή (369) : τυπικό επίθετο
κοσμοσείστης Ποσειδών (373, 403) : τυπικό επίθετο
Ο Οδυσσέας πολύπαθος και θείος (390) : τυπικά επίθετα
ανθρώπους διογέννητους (461) : τυπικό επίθετο

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΙ
1. Ποσειδώνας : εξοργίζεται όταν μαθαίνει ότι οι θεοί πήραν αποφάσεις, ενώ απουσίαζε (311-313). Συμπεριφέρεται με εκδικητικότητα και μίσος προς τον Οδυσσέα. Δεν τον λυπάται, αλλά αντίθετα χαίρεται να τον βλέπει να υποφέρει. Είναι σκληρός και χαιρέκακος (=χαίρεται όταν ο άλλος παθαίνει κάτι κακό) (413-418)
2. Λευκοθέη/Ινώ : Εμφανίζεται ως "από μηχανής θεός" (=ανέλπιστη λύση ενός προβλήματος). Λυπάται τον Οδυσσέα και συμπάσχει με τα δεινά του (373-374). Είναι καλοκάγαθη, ευγενική, συμπονετική και τρυφερή. Προσπαθεί να εμψυχώσει τον Οδυσσέα και του δίνει συμβουλές (375-386). Δείχνει έμπρακτα το ενδιαφέρον της, δίνοντας στον Οδυσσέα το μαγικό μαντίλι της.
3. Οδυσσέας : παρουσιάζεται με ανάμεικτα συναισθήματα και αντιδράσεις. Στην αρχή, χάνει το θάρρος του και απελπίζεται, μοιάζοντας έτοιμος να παραδοθεί στη μοίρα του (329-345). Είναι αντιηρωικός, αλλά βαθιά ανθρώπινος. Στη συνέχεια είναι καχύποπτος απέναντι στη Λευκοθέη (393-396), κάτι που είναι φυσιολογικό, μιας κι έχει χάσει την εμπιστοσύνη του προς τους θεούς λόγω των πολλών βασάνων που έχει περάσει. Κατόπιν, τον βλέπουμε να παραμένει ψύχραιμος, να ανακτά το θάρρος και την πίστη του και να παίρνει γρήγορες αποφάσεις. Κινητοποιείται και αγωνίζεται να επιβιώσει (403-412). Τελικά δικαιώνεται και βγαίνει νικητής.

Πηγή: http://skapanefs.blogspot.gr/2012/04/9-311-420.html