Το να δημιουργείς είναι να σκέφτεσαι πιο έντονα. Ρεβερντί Π.

Σάββατο 9 Μαρτίου 2013

ΕΝΟΤΗΤΑ 6Η

Μ.Μ.Ε

Τι είναι τα Μ.Μ.Ε. και ποιες είναι οι λειτουργίες τους;

  • Ποια είναι τα βασικά στοιχεία της μαζικής επικοινωνίας;
  • Πώς επιδρούν τα Μ.Μ.Ε. στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης;
  • Τα Μ.Μ.Ε. είναι ένα παράθυρο στα γεγονότα ή μήπως ένας παραμορφωτικός καθρέφτης της πραγματικότητας;
  • Υπάρχει αντικειμενικότητα στην πληροφόρηση;
  • Πώς ελέγχει η κρατική εξουσία τα Μ.Μ.Ε. και πώς τα Μ.Μ.Ε. την κρατική εξουσία;
  • Πώς σχετίζονται τα Μ.Μ.Ε. με την πολιτική, την οικονομία και τον πολιτισμό;
  • Ποια στάση πρέπει να διαμορφώνει το κοινό απέναντι στα Μ.Μ.Ε. και γιατί;
  • ΛΕΞΕΙΣ - ΚΛΕΙΔΙΑ
    8.1. Τα Μ.Μ.Ε. και οι λειτουργίες που επιτελούν

     Επικοινωνώ σημαίνει «γίνομαι κοινωνός», «μέτοχος». μεταδίδω και δέχομαι μηνύματα, μοιράζομαι βιώματα με κάποιον ή κάποιους άλλους. Η επικοινωνία αποτελεί έκφραση της κοινωνικότητάς μας. Είναι ανθρώπινη ανάγκη και συστατικό στοιχείο των ανθρώπινων σχέσεων. Η γλώσσα (στον προφορικό και γραπτό λόγο), η τέχνη σε όλες τις μορφές της, οι γκριμάτσες, οι χειρονομίες, η μόδα, τα μηνύματα μέσω της κινητής τηλεφωνίας και τόσα άλλα αποδεικνύουν πόσο διαρκώς θέλουμε να επικοινωνούμε, να δίνουμε το στίγμα μας, να συμμετέχουμε στον κόσμο που μας περιβάλλει.

     Η εξέλιξη της επικοινωνίας παρουσιάζει τα εξής στάδια:
     α) Στην αρχαιότητα ήταν κατά κύριο λόγο διαπροσωπική και προφορική. Οι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν υλικά για να γράφουν (πέτρα στην αρχή, πάπυρο και περγαμηνή στη συνέχεια), που δύσκολα μπορούσαν να τα επεξεργασθούν και ήταν ακριβά και σπάνια.
     β) Το χαρτί ως κύρια και φτηνή γραφική ύλη αντικατέστησε σταδιακά την περγαμηνή στην Ευρώπη κατά την περίοδο 1200-1400 μ.Χ. Η εφεύρεση της τυπογραφίας από τον Γουτεμβέργιο (Gutenberg) στα μέσα του 15ου αιώνα αποτέλεσε σταθμό στην εξέλιξη της γραπτής επικοινωνίας. Η τυπογραφία εξασφάλισε τη γρήγορη και σίγουρη διάδοση των ιδεών.

     γ) Η βιομηχανική επανάσταση και η δημιουργία της καπιταλιστικής κοινωνίας επέφεραν ραγδαίες εξελίξεις και στην επικοινωνία που έγινε μαζική. H μεταβίβαση μηνυμάτων και πληροφοριών απευθύνεται πλέον σε απεριόριστο (και απροσδιόριστο) αριθμό ανθρώπων, σε ευρύ, όπως λέμε, κοινό. 

     δ) Στη σύγχρονη μεταβιομηχανική κοινωνία της ψηφιακής τεχνολογίας υπάρχει η δυνατότητα πρόσβασης σε τεράστιο αριθμό πληροφοριών με μεγάλη ταχύτητα. Η ψηφιακή τεχνολογία είναι καθοριστική για την ανάπτυξη της σύγχρονης επικοινωνίας.

     Σημειώστε ότι η επικοινωνία διαφέρει από την ενημέρωση. Στην ενημέρωση υπάρχει μονόδρομη ροή μεταβίβασης πληροφοριών από τον πομπό στον δέκτη. Στην επικοινωνία, όμως, λειτουργούν και μηχανισμοί ανατροφοδότησης: ο δέκτης δηλαδή έχει τη δυνατότητα να ελέγξει, να επηρεάσει τη δράση του πομπού όπως για παράδειγμα είναι η συμμετοχή ακροατών σε ραδιοφωνικές εκπομπές, η ανάγνωση επιστολών του αναγνωστικού κοινού κτλ. Αυτό γίνεται ιδιαιτέρως αντιληπτό στα νέα μέσα επικοινωνίας που είναι διαδραστικά, όπως π.χ. το διαδίκτυο. Το ακρωνύμιο λοιπόν Μ.Μ.Ε. σχηματίζεται από τα αρχικά γράμματα των λέξεων: Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας.
     Μ.Μ.Ε. θεωρούνται τα βιβλία, ο τύπος (εφημερίδες και περιοδικά), ο κινηματογράφος, το ραδιόφωνο, η τηλεόραση, οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές, γενικά ό,τι συμβάλλει στη διακίνηση ιδεών και πληροφοριών και απευθύνεται στο ευρύ κοινό.


    Εικόνα
    Τakis, Φωτεινά σινιάλα, 1984 – 87, Παρίσι, La Defense
    «Είμαι μόνο μια κεραία. Όλα έρχονται από τον αέρα»… (Γιώργος Μπουζιάνης),
    (Πηγή: Άλκης Χαραλαμπίδης, Η τέχνη του 20ου αιώνα, Eκδ. University Studio Press, Θεσσαλονίκη 1995).
    Εικόνα
    Βραχογραφία, σπήλαια του Λασκό, η αίθουσα των ταύρων, Γαλλία, 15.000 χρόνια πριν
    Εικόνα
    Herbert Bayer, Περίπτερο, 1924

     Μερικές από τις σημαντικότερες λειτουργίες των Μ.Μ.Ε. είναι:
      α) Η πληροφόρηση – ενημέρωση: Τα Μ.Μ.Ε. ενημερώνουν το κοινό για ό,τι συμβαίνει στην τοπική ή την παγκόσμια κοινότητα. Τον ρόλο αυτό, βέβαια, σήμερα επιτελεί κυρίως η τηλεόραση, ο τύπος και όλο και περισσότερο το διαδίκτυο.
     β) Η ψυχαγωγία - διασκέδαση: Tα Μ.Μ.Ε. συμβάλλουν στην ψυχαγωγία και τη διασκέδαση. Σε τι διαφέρει όμως η ψυχαγωγία από τη διασκέδαση; Η ψυχαγωγία (ετυμ. αγωγή ψυχής) βοηθά στην καλλιέργεια και την ενίσχυση αξιών. Διαφέρει από τη διασκέδαση που αποσκοπεί απλώς στη δημιουργία ευχάριστης διάθεσης, αναψυχής κτλ. Έτσι, για παράδειγμα η ανάγνωση ενός έργου κλασικής λογοτεχνίας προσφέρει κατά τεκμήριο στον αναγνώστη τόσο διασκέδαση όσο και ψυχαγωγία, ενώ η ανάγνωση ενός περιοδικού ποικίλης ύλης του προσφέρει κατά κύριο λόγο διασκέδαση.
     γ) Η εκπαίδευση – επιμόρφωση: Τα Μ.Μ.Ε. έχουν παιδαγωγικό χαρακτήρα. Μεταδίδουν γνώσεις, διευρύνουν τους ορίζοντες του κοινού, το βοηθούν να αποκτήσει κριτική ικανότητα, να διασταυρώσει την αξιοπιστία των πληροφοριών που δέχεται κ.ά.
     δ) Η πολιτική κοινωνικοποίηση: Τα Μ.Μ.Ε. αποτελούν σήμερα τον κύριο μηχανισμό, μέσω του οποίου μεταφέρονται στο κοινό πληροφορίες για τα πολιτικά πράγματα. Κατά συνέπεια, καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό τις πολιτικές επιλογές και διαμορφώνουν την κοινή γνώμη. Το κοινό επηρεάζεται από τα Μ.Μ.Ε. περισσότερο από ό,τι στο παρελθόν. Για παράδειγμα η τηλεόραση παίζει μεγαλύτερο ρόλο στην ενημέρωση των πολιτών για τις πολιτικές εξελίξεις από τη συμμετοχή τους σε πολιτικές συναντήσεις, συγκεντρώσεις κτλ.
     ε) Ο έλεγχος της πολιτικής εξουσίας. Τα Μ.Μ.Ε. ασκούν μεγάλη επιρροή στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης, αποτελούν επομένως παράγοντα που δεν μπορούν να αγνοούν οι κυβερνήσεις. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που τα Μ.Μ.Ε. αποκαλούνται «τέταρτη εξουσία»: αξιολογούν, κρίνουν, ελέγχουν την άσκηση των άλλων παραδοσιακών εξουσιών (λειτουργιών) του κράτους, της νομοθετικής, της εκτελεστικής και της δικαστικής.


    Εικόνα

    «Όλοι οι άνθρωποι του προέδρου», Σκάνδαλο Γουότεργκέϊτ, Η.Π.Α., 1972

    Το δημοσιογραφικό δίδυμο Μπομπ Γούντγουορντ και Καρλ Μπερνστάϊν της εφημερίδας «Ουάσιγκτον Ποστ» συγκλόνισε το 1972 την πολιτική ζωή των Η.Π.Α., αποκαλύπτοντας ότι η διάρρηξη των κεντρικών γραφείων του Δημοκρατικού Κόμματος στο Γουότερκεϊτ δεν ήταν μια απλή ποινική υπόθεση, αλλά ένα τεράστιο σκάνδαλο που έφτανε μέχρι το οβάλ γραφείο του Αμερικανού προέδρου: αξιωματούχοι του Λευκού Οίκου παγίδεψαν παράνομα τα τηλέφωνα των πολιτικών αντιπάλων του προέδρου Ρίτσαρντ Νίξον, με αφορμή το συνέδριο των Δημοκρατικών. Ο Νίξον προσπάθησε εναγωνίως να συγκαλύψει το σκάνδαλο, απέτυχε όμως και οδηγήθηκε σε παραίτηση δυο χρόνια και οκτώ μήνες μετά το πρώτο δημοσίευμα. Οι δύο δημοσιογράφοι έγραψαν την εμπειρία τους στο πολύκροτο βιβλίο «Όλοι οι άνθρωποι του προέδρου» που μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη από το σκηνοθέτη Άλαν Πάκουλα με πρωταγωνιστές τον Ντάστιν Χόφμαν και τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ.
    Πηγή: Η μεγάλη ιστορία του 20ου αιώνα, Τόμος 7, Εκδ. Ελληνικά Γράμματα, 2002.
    http://digitalschool.minedu.gov.gr/modules/ebook/show.php/DSGL-B103/94/765,2807/

Η Δημοσιογράφος ΡΕΝΑ ΘΕΟΛΟΓΙΔΟΥ παρουσιάζει στην εκπομπή της «Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΣΕ ΡΙΠΛΕΪ» ένα αφιέρωμα στην ιστορία της ελληνικής τηλεόρασης. Η αναδρομή ξεκινά από τις αρχές της δεκαετίας του 1960 και την πειραματική μετάδοση τηλεοπτικών εκπομπών στη ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ.

Η/Υ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου