http://ebooks.edu.gr/modules/ebook/show.php/DSGYM-C107/358/2413,9249/
Οδηγίες για τη σύνταξη ερωτηματολογίο
Κείμενο 7
Οι μορφές και τα είδη του ρατσισμού :
1)Φυλετικός: με κριτήριο διάκρισης των ατόμων το χρώμα του δέρματος (λευκοί, μαύροι, ερυθρόδερμοι, κιτρινόχρωμοι) είτε με βάση διαχωρισμού τη φυλετική καταγωγή .
Για παράδειγμα οι Ινδιάνοι, είναι μία φυλή, διαφορετική από τους άλλους.
Έχουν δέρμα πιο κίτρινο και κάποια άλλα χαρακτηριστικά, που τους κάνουν να διαφέρουν από τους άλλους. Εξαιτίας αυτού, πχ θεωρούνται κατώτεροι άνθρωποι βάσει του φυλετικού ρατσισμού. Αλλά και οι ίδιοι, αν είναι ρατσιστές, μπορεί να πιστεύουν ότι είναι ανώτεροι από τους υπόλοιπους ανθρώπους. Στην ουσία όμως, αν και υπάρχουν "επιφανειακές" διαφορές, όλοι οι άνθρωποι είναι απλά άνθρωποι.
2) Εθνικός: διαφοροποίηση των ανθρώπων με γνώμονα την εθνική τους καταγωγή (στον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο το γερμανικό έθνος θεωρούσε ότι ήταν ανώτερο από τα άλλα).
3) Θρησκευτικός: η διάκριση των ατόμων στηρίζεται στις θρησκευτικές πεποιθήσεις τους (Χριστιανοί, Μουσουλμάνοι, Ορθόδοξοι, Καθολικοί, Προτεστάντες). Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν σε διάφορες θρησκείες. Αυτό, φυσικά, δεν τους κάνει ανώτερους ή κατώτερους από κάποιους άλλους, μιας και όλοι είναι απλά άνθρωποι, ίδιοι, με διαφορετικές αντιλήψεις και χαρακτηριστικά. Η αντίληψη ότι ο τάδε πιστεύει σε διαφορετική θρησκεία από εμάς, άρα είναι κατώτερος, ονομάζεται ρατσισμός και πιο συγκεκριμένα γι ' αυτήν την περίπτωση, θρησκευτικός ρατσισμός.
4) Πολιτισμικός: οι λαοί διαιρούνται με κριτήριο το πολιτιστικό τους επίπεδο (πολιτιστική ανωτερότητα του δυτικού κόσμου σε σχέση με τον υπανάπτυκτο Τρίτο Κόσμο). Ο «πολιτισμικός» ρατσισμός θεμελιώνεται βασικά σε δύο θέσεις: πρώτον, στην υπόθεση ότι δεν μπορεί να υπάρχουν πολιτισμικές διαφορές με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατή η πολιτιστική ενσωμάτωση (ή αφομοίωση) των ξένων μεταναστών όσο και η προοπτική μιας πολυπολιτισμικής κοινωνίας, και δεύτερον, στην επίκληση ενός «φυσικού» (ή και συνταγματικού) δικαιώματος κάθε εθνικής ομάδας στη διατήρηση της ταυτότητάς της, στο όνομα του οποίου δικαιολογείται κάθε είδους μεροληπτική μεταχείριση σε βάρος των ξένων μεταναστών, που αποτρέπει την ανάμειξή τους με τους αυτόχθονες.
5) Κοινωνικοοικονομικός: υπάρχει με κριτήρια την κοινωνική και οικονομική κατάσταση των ατόμων (πλούσιοι-φτωχοί), το μορφωτικό τους επίπεδο (μορφωμένοι-αμόρφωτοι), το φύλο (γυναίκες-άνδρες), το επάγγελμα (πνευματικοί άνθρωποι-χειρώνακτες), τη σωματική ή νοητική ικανότητα (αρτιμελείς-άνθρωποι με αναπηρίες), την υγεία, τις συνήθειες, τη σεξουαλική συμπεριφορά (φορείς του AIDS, εξαρτημένοι από εθιστικές ουσίες, ομοφυλόφιλοι), την εμφάνιση.
6 )Πολιτικός: διάκριση των ατόμων με κριτήριο την πολιτική τους ιδεολογία και την κομματική τους ένταξη (δημοκράτες, συντηρητικοί, κομμουνιστές......).
( Πηγή: http://www.koinosnous.com)
ΑΙΤΙΑ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ (ειδικά στην εποχή μας)
• Πνευματική ένδεια – προσωπικά συμπλέγματα.
• Κρίση αξιών – ηθική χαλάρωση
• Προκαταλήψεις – στερεότυπα
• Οικονομικά συμφέροντα, που σήμερα ενισχύεται από το υλιστικό – καταναλωτικό πνεύμα.
• Πολιτικές σκοπιμότητες (επεκτατικές βλέψεις – Χίτλερ)
• Κρίση φορέων αγωγής – έλλειψη ανθρωπιστικής παιδείας.
• Αρνητικά πρότυπα από τα ΜΜΕ
• Οι πολιτικοί ηγέτες εντείνουν τον κομματικό και τον πολιτικό ρατσισμό.
• Ξενοφοβία, που ενισχύεται από την οικονομική κρίση
• Θρησκευτικός ή και εθνικός φανατισμός.
• Καταστάσεις ή αντιλήψεις που διαμορφώνονται μέσα από την ανάμνηση ιστορικών γεγονότων.
• Ανεργία
ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ
• Ανισότητες στην εκπαίδευση – εύκολη η χειραγώγηση των θυμάτων του ρατσισμού.
• Εκμετάλλευση
• Βία – εγκληματικότητα
• Απουσία υγιούς δημοκρατίας.
• Ανασφάλεια – άγχος
• Εθνικισμός – πυροδότηση πολέμων και συγκρούσεων
• Δε συμβάλλουν όλοι στο βαθμό που θα μπορούσαν στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας.
• Απουσία συνεργασίας.
• Διεύρυνση χάσματος μεταξύ αναπτυγμένων και μη χωρών.
ΤΡΟΠΟΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ
α) Τα άτομα οφείλουν να είναι σε θέση εγρήγορσης και ευαισθητοποίησης απέναντι σε απόλυτες νοοτροπίες και να αντιμετωπίζουν με κριτική σκέψη τις προκατειλημμένες θεωρίες.
β) Είναι απαραίτητη η βοήθεια της ανθρωπιστικής παιδείας, για να θεμελιωθούν στη συνείδηση των νέων οι αξίες των ανθρώπινων δικαιωμάτων.
γ) Η πολυπολιτισμική αγωγή μέσα από την εκπαιδευτική διαδικασία θα ωθήσει τους νέους στην αποδοχή και στο σεβασμό της διαφορετικότητας και θα προάγει την ανεκτικότητα..
δ) Τα ΜΜΕ και οι πνευματικοί άνθρωποι πρέπει να προάγουν αντιρατσιστικά πρότυπα και να βοηθήσουν στην εξάλειψη των προκαταλήψεων και των στερεότυπων.
ε) Οι πολίτες οφείλουν να ενεργοποιούνται και να δρουν με πνεύμα συλλογικής σύμπνοιας για την καταπολέμηση κρουσμάτων ρατσιστικών φαινομένων.
στ) Η πολιτεία απαιτείται να περιφρουρεί με οργανωμένο και συγκροτημένο νομοθετικό πλαίσιο τα δικαιώματα των μειονοτήτων και να ενισχύει την κοινωνική ενσωμάτωση και των αξιοπρεπή διαβίωση όλων των ανθρώπων.
ζ) Η εθελοντική δράση των πολιτών, των μαθητών και η προσφορά προς τους ανθρώπους που αντιμετωπίζουν προβλήματα ρατσιστικών συμπεριφορών θα ενισχύσει την ιδέα της αλληλεγγύης και του αλληλοσεβασμού.
η) Οι Διεθνείς οργανισμοί του ΟΗΕ, του Συμβουλίου της Ευρώπης, της Διεθνούς Αμνηστίας και της UNESCO, οφείλουν με τη δράση τους να προασπίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα και να επιβάλλουν σοβαρές κυρώσεις όταν παρατηρούνται φαινόμενα καταπάτησής τους.
Πρόσφυγας ή μετανάστης;Υπάρχει διαφορά ανάμεσα στις δύο έννοιες;
- Σύμβαση της Γενεύης «Περί του
καθεστώτος των Προσφύγων» (η σύμβαση τροποποιήθηκε με το Πρωτόκολλο της
Νέας Υόρκης της 31ης Ιουλίου 1967 και από τότε ισχύει αναλλοίωτη).
«Πρόσφυγας είναι κάθε πρόσωπο, το οποίο, επειδή έχει
δικαιολογημένο φόβο διωγμού λόγω φυλής, θρησκείας, εθνικής προέλευσης,
πολιτικών πεποιθήσεων ή συμμετοχής σε ορισμένη κοινωνική ομάδα, βρίσκεται έξω
από τη χώρα της υπηκοότητάς του και δεν μπορεί, ή εξαιτίας αυτού του φόβου, δεν
θέλει να προσφύγει στην προστασία της χώρας αυτής»
Ο όρος μετανάστης (πολιτικός, οικονομικός κ.λ.π.) από την άλλη πλευρά, εμπερικλείει άτομα τα οποία, για λόγους διαφορετικούς από αυτούς που αναφέρονται στον ορισμό του πρόσφυγα, εγκαταλείπουν οικειοθελώς τη χώρα τους με σκοπό να εγκατασταθούν αλλού, ενώ έχουν τη δυνατότητα να επιστρέψουν στη χώρα τους οποτεδήποτε θελήσουν, σε αντίθεση με τους πρόσφυγες, οι οποίοι δεν μπορούν να γυρίσουν στην πατρίδα τους αν δεν αλλάξει η επικρατούσα σε αυτή κατάσταση, ώστε να είναι ασφαλείς. Συνεπώς ο μετανάστης μπορεί και να επιστραφεί στη χώρα του, καθώς εκεί δεν κινδυνεύει.
Ο δρόμος που οδηγεί στην «ελευθερία» όπως ο καθένας την ορίζει και στις καλύτερες συνθήκες διαβίωσης, είναι ο ίδιος τόσο για τους πρόσφυγες όσο και για τους μετανάστες.Ποιες είναι οι αιτίες που ωθούν συνανθρώπους μας στο δρόμο της ξενιτιάς;
- “Μην τους καταδικάζεις. Άκουσέ τους”. ActionΑid. Γνωστοί καλλιτέχνες έγιναν για λίγο μετανάστες και αφηγούνται μια ιστορία σαν κι αυτές που συμβαίνουν καθημερινά σε μετανάστες που βρίσκονται στην Ελλάδα
Οι ξένοι («Strangers») ταινία μικρού μήκους
Μια εξαιρετική ταινία μικρού μήκους των Erez Tadmor & Guy Nattiv / 2004. Η ταινία περιγράφει το συγκλονιστικό συναπάντημα δύο νέων, ενός Άραβα, μάλλον παλαιστινιακής καταγωγής και ενός Εβραίου, οι οποίοι αναγκάζονται να παραμερίσουν τις μεταξύ τους διαφορές και τον φυλετικό ρατσισμό μπροστά σε έναν κοινό εχθρό. Ποιός είναι αυτός ο κοινός εχθρός; Η απάντηση, όπως θα δείτε, είναι απλή: το τέρας του νεοναζισμού, το τέρας του φασισμού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου